Volle Evangelie

Historische context operatie bolero

In de lente van 1942 zette de Amerikaanse legeraanvoering Operatie Bolero in gang. Bolero was de codenaam voor de opbouw van het Amerikaanse aandeel in de invasie van Europa. Het werd uitgevoerd door de Amerikaanse aan- en afvoertroepen. Het was hun taak om in totaal 1,5 miljoen soldaten en 5 miljoen ton goederen in Engeland te krijgen. Er werd van alles naar Engeland gesleept om de Amerikaanse soldaten zo goed mogelijk uit te rusten voor de invasie in Europa. Er waren de ‘gewone oorlogsbenodigdheden’, zoals 8.000 vliegtuigen, 450.000 ton munitie en een groot aantal voertuigen (ongeveer 50.000). Daarnaast was er ook nog een grote hoeveelheid kauwgum aanwezig om zeeziekte tegen te gaan. En er waren doodskisten om de gesneuvelden in te begraven. Ook werden er 20.000 spoorwagons en 1.000 locomotieven uit Amerika gehaald om over de 250 kilometer nieuw aangelegde rails de goederen door het land te transporteren.
(Bron: Aboutworldwar2.tk)

Juli 1942.

 Groenland wordt geteisterd door slecht weer. Acht vliegtuigen scheren over de ijzige vlaktes. Ze proberen de overtocht te maken van Amerika naar Europa. De tweede vlucht van Operatie Bolero. Maar dan opeens gaat het niet meer. Het weer is zo slecht dat de zes P-38’s en twee B-17’s een noodlanding moeten maken. De toestellen schuiven over het ijs. Gelukkig loopt het voor de inzittenden goed af. Na enkele dagen worden de onfortuinlijke vliegers uit de kou verlost en teruggebracht naar Amerika. De vliegtuigen blijven achter. Overgeleverd aan sneeuw en ijs…

Mei 1992, vijftig jaar later.

Er is bedrijvigheid op de anders zo stille Groenlandse vlakte. Een team van onderzoekers heeft de opdracht gekregen ‘The Lost Squadron’ te vinden en te bergen. Uiteindelijk vinden ze iets op de radar. De Super Gopher wordt ingezet, een graafmachine met een diameter van 1.20 meter en een verwarmde kop. Telkens zakt de Gopher dieper in het ijs. Als eerste wordt een B-17 gevonden, maar die is te veel beschadigd om nog te kunnen herstellen. De P-38 waar de Super Gopher later op stuit, ziet er beter uit. Het duurt maar liefst 14 weken om het vliegtuig uit het ijs te verlossen. De Gopher moest zich door 78 meter ijs boren.

In 1992 werd de P-38 door een onderzoeksteam uit het noordpoolijs gesmolten.

Oktober 1992: de Glacier Girl wordt gerestaureerd in het Lost Squadron Museum in Middlesboro  Kentucky, VS). Daar is het vliegtuig momenteel ook te bezichtigen.

Op 26 oktober 2002 was het zover. Op deze dag koos Glacier Girl, na meer dan zestig jaar op de grond te hebben gestaan, het luchtruim.

Oktober 2002, weer tien jaar later.

Het gerestaureerde jachtvliegtuig, dat inmiddels omgedoopt is tot Glacier Girl omdat het een halve eeuw onder het ijs lag, kiest opnieuw het luchtruim boven Middlesboro, Kentucky. Glacier Girl vliegt weer!

De Glacier Girl tijdens een vliegshow met de F15 Eagle.

78 meter ijs in 50 jaar

De vondst van de Glacier Girl zet ijsringen-datering in een ander licht

Een opmerkelijk detail van het ‘uitsmelten’ van Glacier Girl is dat er 78 meter ijs op het toestel lag. Een ijslaag van 78 meter kan zich dus in een halve eeuw vormen. Want we weten zeker dat het vliegtuig in 1942 is ingevroren en dat het 50 jaar later uit de vrieskou tevoorschijn kwam. Wat is het weerwoord van geologen die zeggen dat het duizenden jaren duurt om een paar meter ijs te vormen?

Ergens in Denver (VS) staat een reusachtige diepvrieskast waar ijskernen liggen opgeslagen. Deze kernen zijn in Antarctica met een enorme boor uit het ijs gehaald. Die ijskernen worden in Denver bewaard omdat ze volgens onderzoekers meer kunnen vertellen over de leeftijd van het poolijs. Ook kan men ermee vaststellen welke pollen of zanden er vroeger voorkwamen. En aan de hand daarvan kan men weer uitspraken doen over het toen heersende klimaat. Met name het ijs van Antarctica kan op de buitengewone interesse van onderzoekers rekenen.

Iedere laag een jaar?

• Ijsringen Veel evolutionisten denken dat deze ijsringen (l) vergelijkbaar zijn met de jaarringen van een boom. Elk jaar groeit de boom dikker... maar geldt dat ook voor ijs?

IJskernen vertonen verschillende lagen. Er zijn witte lagen, maar ook lagen die helder zijn van kleur. Veel wetenschappers denken dat deze ijslagen vergelijkbaar zijn met de jaarringen van een boom. Elk jaar groeit de boom dikker. Dat laagje wordt zichtbaar in de stam. Zo zou dat ook met ijslagen zijn. Elke ijsring vertegenwoordigt een jaar doordat ze de overgang laten zien van zomer en winter. Maar hoe ontstaan deze ijsringen dan volgens deze wetenschappers? In de zomer, als de bovenste laag van de sneeuw smelt en opnieuw bevriest, verschijnt dit ijs als doorzichtig ijs. In de winter, als het sneeuw op elkaar gepakt wordt, verschijnt het ijs als een witte laag in de ijskern. Omdat de poolkap heel dik is en uit miljoenen ijslagen bestaat, tellen evolutionisten de lagen bij elkaar op en komen op een hoge ouderdom uit van miljoenen jaren.

Warm, koud

De vondst van Glacier Girl haalt echter een streep door deze berekeningen. Het blijkt namelijk dat een laag van 78 meter dik zich in vijftig jaar kan vormen. Daarmee is de ijslaag gemiddeld 1,63 meter per jaar dikker geworden. Bob Cardin heeft geholpen met de opgraving van dit vliegtuig. En volgens hem lagen er vele honderden lagen ijs boven de vliegtuigen.

Maar wat zijn de ijsringen dan? De witte en heldere delen in de ijskernen geven volgens andere wetenschappers helemaal geen zomer- en winterperiode aan, maar warme en koude perioden. Zelfs in één winter kunnen relatief warme perioden voorkomen en in de zomer ook koudere. Heldere of witte delen zijn dus geen jaarringen, maar ringen die warmere en koude perioden aangeven. Daarvan zijn er verscheidene per jaar.

Duizenden jaren

We laten de ijsringen even voor wat ze zijn. Laten we een hard feit nemen en op basis van de diktegroei uit het Glacier Girl-voorbeeld nagaan hoe lang het duurt voordat de huidige ijslaag van Antarctica zich vormt.
Wat is er bekend? We hebben de volgende gegevens tot onze beschikking:

• 84% van Groenland is bedekt met landijs van gemiddeld 1600 meter dik.
• In het midden is de dikte zelfs 3000 meter.
• De gemiddelde dikte op Antarctica bedraagt ongeveer 4600 meter.

Berekeningen die hierop gebaseerd zijn, wijzen uit dat – als je uitgaat van de gemiddelde dikte van 4600 meter op heel Antarctica – de ijskap in minder dan 2800 jaar kan zijn gevormd.

Jonger dan gedacht

De vondst van Glacier Girl maakt duidelijk dat er geen processen van miljoenen jaren nodig zijn om dik, gelaagd ijs te vormen. Zo zijn er nog andere voorbeelden te noemen die aangeven dat de aarde jonger is dan velen denken. Een greep daaruit:

• Steenkool dat in een paar maanden is gevormd, simpelweg door het verhitten
  van hout. (R. Hayatsu et al., Organic Geochemistry 6:463-471, 1984)
• De vorming van 180 meter gelaagd afzettingsgesteente dat zich in een paar maanden heeft opgebouwd na een vulkaanuitbarsting. (Footprints in the Ash, The Explosive Story of Mount St. Helens, dr. John Morris en dr. Steven A. Austin, 2003)
• Een kostbare opaal die in een paar maanden is gevormd. (Creation 17(1)14-17, 1995)
• Gevonden voorwerpen op de Zuidpool, zoals de vlag, tent en slee die door ontdekkingsreiziger Amundsen in 1911 zijn achtergelaten. Deze spullen lagen 12 meter onder het ijs toen ze in 1995 gevonden werden. (Salt Lake Tribune, 19 maart 1995)

Weet meer? Kijk hier
http://p38assn.org/glacier-girl.htm
www.scheppingofevolutie.nl/art_ijsboringen.htm

Overgenomen met toestemming van Weet Magazine:

© 2010 www.weet-magazine.nl